Najlepsza uwodzicielka

Po woli przejecha?am dwoma palcami w dó?, rozchylaj?c moje p?atki. Moim oczom ukaza? si? niedu?y „guziczek”, przycisk uruchamiaj?cy prawdziw? krain? rozkoszy. My?l ta mnie rozbawi?a, a zarazem zintensyfikowa?a pieszczoty, które sta?y si? bardziej stanowcze. Robi?am si? niesamowicie podniecona i wilgotna, z moich ust dochodzi?y cichutkie poj?kiwania. U?o?y?am si? wygodnie na zimnych panelach i zanurzy?am trzy palce w moim skarbie. Krótkie i dynamiczne ruchy sprawi?y, ?e po chwili nie?wiadomie moje plecy wygi??y si? w pa??k a ja wyda?am z siebie g?o?ny krzyk nastki.Po chwili poczu?am du?e, m?skie i spracowane d?onie dotykaj?ce moich po?ladków. „Przepraszam, co pan robi?”, spyta?am si?, udaj?c zaskoczenie. Przyci?gn?? mnie do siebie gwa?townie jedn? r?k?, drog? natomiast zakry? mi usta. „B?d? cicho, rób to co mówi?”, powiedzia? niskim tonem. Niesamowicie mnie to podnieci?o. By?am jeszcze dziewic?, a tu trafi?a si? okazja na ekscytuj?cy dreszczyk emocji. Wypi??am si? jeszcze bardziej, masuj?c jego m?sko??, która to zd??y?a ju? nap?cznie? w jego czarnych, zaprasowanych w kancik spodniach. Wci?? zas?aniaj?c pó? mojej twarzy d?oni?, zacz?? masowa? mnie od ty?u r?k?. By? ma?o delikatny, nieco chamski w ruchach. Moje szparki byly gotowe.Zupe?nie zapomnia?am o tym, ?e po nocnych uciechach nie za?o?y?am majtek, chocia?by stringów. Kiedy sobie to u?wiadomi?am, obla?am si? rumie?cem. Niestety, by?o ju? za pó?no; ucieszony listonosz mia? mnie przed sob? w ca?ej okaza?o?ci. Po chwili jednak us?ysza?am odg?os zamykania drzwi. Listonosz po?o?y? torb? w przedpokoju i rozpi?? swoj? niebiesk? kurteczk?. Z pocz?tku by?am przera?ona, ale potem stwierdzi?am, ?e mog?abym wykorzysta? t? sytuacj?. Udaj?c, ?e wci?? kaligrafuj? swój podpis, zacz??am energicznie ko?ysa? wypi?t? w jego stron? pup?.Kolejny smutny dzie? warszawskiej nastki, kiedy to siedz? sama w domu, pogr??ona w lekturze „Antologii poezji barokowej”, pij? mocn?, gorzk? kaw? i ukradkiem pal? mentolowe papierosy. Przygotowanie do konkursu mnie wyka?cza; ca?ymi dniami snuj? si? jak cie? po domu, ci?gle tylko zaopatruj?c si? w nowe dawki kofeiny. Nast?pny etap jest za tydzie?, przede mn? jeszcze tyle ksi??ek do przeczytania, a ja nie wiem ju? si?y. Mózg paruje, oczy odmawiaj? pos?usze?stwa…by?a ju? godzina 10, kiedy zbudzi? mnie d?wi?k dzwonka. Szybko wsta?am i saute pobieg?am do drzwi, otwieraj?c je szybkim ruchem. Dzwoni?cym okaza? si? listonosz, który nie kry? zaskoczenia ale i zafascynowania widokiem, jaki zobaczy?. „Polecony do pani M. Prosz? tutaj podpisa?”, powiedzia?, wr?czaj?c mi podk?adk? z przypi?tym do niej papierem i d?ugopisem. Odwróci?am si? na pi?cie i po?o?y?am j? na niskiej szafce do butów w przedpokoju, ?eby wygodniej by?o mi pisa? do nastki.

• Start
• O co chodzi?
• Napisz artykuÅ‚
• Spis artykułów
• RSS